Historia Parafii
Data założenia Kościoła parafialnego we Wschowie oraz nazwisko założyciela nie są znane. Plany dawnego miasta wskazują, że kościół parafialny stał zawsze w tym samym miejscu. Z biegiem wypadków historycznych był niejednokrotnie przebudowywany. Z przywileju księcia Henryka Śląskiego z 1326 r. dowiadujemy się, że proboszczem we Wschowie był wtedy Jordan. W roku 1498 był już we Wschowie kościół murowany. Ponieważ w miastach i na wsiach starościńskich kolatorami kościołów byli królowie, istnieje więc prawdopodobieństwo, że kościół ten założył Kazimierz Wielki lub Władysław Jagiełło.
W pożarze miasta w 1529 r. kościół stał się pastwą płomieni. Odbudowę kościoła po pożarze rozpoczął miejscowy proboszcz dr Mateusz Lamprecht. Została ona ukończona po wielu przeszkodach w 1582 r. Za panowania Zygmunta Augusta szerzy się w Polsce nauka Lutra. Ówczesny starosta wschowski – Górski, przyjąwszy wyznanie Lutra, oddał kościół wschowski luteranom w 1552 r. Usunęli oni z kościoła większą ilość ołtarzy i wszystko to, co przypominało dawnego ducha katolickiego. Rok 1600 przynosi długotrwałe i ciężkie walki katolików zakończone odzyskaniem kościoła rozkazem królewskim w 1604 r.
Kościół rekoncyliowany w 1605 r. poświęcony był Najświętszej Pannie Maryi i św. Stanisławowi Biskupowi, którego relikwie do dziś znajdują się w tutejszym kościele. Sekretarz królewski, Jan Krzycki, drugi po odzyskaniu kościoła pleban wschowski wytoczył w grodzie wschowskim sprawę magistratowi o restaurację bardzo zniszczonego kościoła. Na mocy wyroku z 1605 r. magistrat wschowski wybudował nową wieżę i chór. W 1675 r. kościół znowu spłonął i stał opustoszały do 1725 r. W tym czasie ówczesny proboszcz wschowski ks. Pomiński, kanonik poznański za zgodą biskupa oddał kościół parafialny Jezuitom, a mieszkańcy Wschowy chcąc uniknąć kar za targnięcie się na osobę Pomińskiego, odrestaurowali go własnym kosztem.
Przez pewien czas opiekowali się kościołęm Cystersi. Wreszcie wrócono do dawnego stanu rzeczy ustanawiając przy nim proboszcza z księży świeckich. Za panowania Stanisława Augusta był proboszczem wschowskim ks. Józef Rogaliński, autor pierwszego dobrze opracowanego podręcznika do fizyki w języku polskim. Dzięki ks. Rogalińskiemu wykończono wnętrze kościoła w 1786 r. nowa wieża miała 68 m wysokości. Do dziś dnia znajduje się w Kościele tutejszym tablica pamiątkowa Ks. J. Rogalińskiego z 1787 r. W Kościele wschowskim były sławne na całą Polskę organy, zbudowane jeszcze w 1544 r.
Najstarszą częścią Kościoła jest chór oraz późnogotycka dolna część wieży, na której jest wyraźnie do dziś dnia napisany rok 1580 oraz wyryty jest herb miasta. W południowej nawie bocznej jest na ścianie obraz przedstawiający widok dawnej Wschowy.
W 1793 r. po tragicznym drugim rozbiorze Polski, Wschowa dostała się pod zabór pruski. Wróciła do Polski po 152 latach niewoli 1945 r.
Pierwszym administratorem parafii od lipca 1945 r. był Ks. A. Cicho, zaś pierwszym proboszczem został mianowany ks. Andrzej Kostka, który objął kanonicznie parafię 7. grudnia 1946 r.
Historia opracowana przez p. Bartosza Anusiaka przesłana przy okazji odbioru odrestaurowanego ołtarza głównego:
W „Złotej bulli” papieża Innocentego II, kierowanej do arcybiskupa Gnieźnieńskiego, w 1136 roku pojawia się Wschowa. Musiał już wówczas istnieć kościół, choć nie jest znana dokładna data założenia kościoła parafialnego we Wschowie ani nazwisko fundatora. Plany miejskie potwierdzają jego lokalizację w jednym i tym samym miejscu, na którym znajduje się obecna świątynia. Przywilej Śląski Henryka II podaje, iż proboszczem był wówczas Jordan. W roku 1498 stał już na miejscu placu farnego kościół murowany, założony prawdopodobnie przez Kazimierza Wielkiego lub Władysława Jagiełłę.
W wielkim pożarze miasta roku 1529 kościół spłonął. Odbudowę rozpoczął proboszcz Mateusz Lamprecht. Prace trwały aż do roku 1582. Po przejściu starosty wschowskiego na luteranizm, kościół przeszedł w ręce protestantów, którzy usunęli z jego wnętrza większość ołtarzy. W roku 1604 kościół po walkach miał powrócić w ręce katolików, sprawa była na tyle poważna, iż świątynię poddano obrzędowi rekoncyliacji w 1605 roku, przywracający charakter sakralny zdewastowanym lub sprofanowanym miejscom. Patronami została Najświętsza Maryja Panna i św. Stanisław Biskup i męczennik, którego relikwie do dziś są obecne w kościele. Powstała wówczas również i nowa wieża wraz z chórem. W 1685 roku kościół spłonął ponownie i miał stać opustoszały aż do roku 1720. Odbudowę kościoła w obecnym kształcie przeprowadzono w latach 1720 – 1726 według projektu włoskiego architekta Pompeo Ferarriego. Wyposażenie kościoła datowane jest na drugą ćwierć XVIII wieku.
Ołtarz główny kościoła farnego we Wschowie otrzymał monumentalne rozmiary. Wypełnia praktycznie całą przestrzeń ściany zamykającej prezbiterium – do najwyższego punktu sięga ponad 11 metrów wysokości. Składa się z dwóch częśći – bogatego tronu wystawienia wraz z tabernakulum, ustawionego przed ołtarzem, na osobnej mensie; oraz samego ołtarza – ustawionego na prostym architektonicznym cokole (cokół przesłania mensa wraz z tabernakulum i tronem wystawienia, ustawiona przed ołtarzem).
Partię predelli wieńczą naturalnej wielkości figury św. Apostołów Piotra i Pawła, ustawione są po bokach kolumn podtrzymujących gzyms wieńczący część centralną ołtarza wraz z obrazem Wniebowzięcia NMP autorstwa Josepha Philippa Kretschmera. Na gzymsie części centralnej, w partii zwieńczenia, znajduje się drugi z obrazów tegoż samego autora – mniejszy, w formie owalu, ujęty w snycerskie ornamentalne obramienie, flankowany po bokach figurami świętych królów – najprawdopodobniej św. Władysława i św. Kazimierza.
Na przestrzeni ponad dwóch wieków ołtarz był kilkukrotnie poddawany renowacjom. Rzeźby ostatecznie przemalowano nadając im opracowanie nawiązujące kolorystycznie do techniki chipolin (biele ze złoconymi detalami). Marmoryzacje przemalowano monochromatycznie, nadając ołtarzowi (architekturze ołtarza) kolorystykę nawiązującą do kamiennego opracowania – szarości. W XX wiecznej aranżacji (najprawdopodobniej okres międzywojenny) pojawia się marmoryzacja – brązowa na jasno kremowym tle. Ornamenty wtórnie przezłocono – częściowo na starszych warstwach, częściowo niestety usuwając nawarstwienia i zakładając nowe zaprawy (w większości uszaki, głowice kolumn).
Ołtarz zachowany był w katastrofalnym stanie – większa część elementów drewnianych została na przestrzeni wieków zniszczona przez owady, część ornamentów i elementów snycerskich rozsypała się. Dodatkowo całość pokryta była kilkoma warstwami przemalowań.
Obecnie podziwiać możemy ołtarz główny po zakończonych głównych pracach konserwatorskich. Wzmocniono wszystkie elementy drewniane, zrekonstruowano niezachowane fragmenty, odsłonięto zachowane oryginalne opracowanie (zarówno malarskie jak i złocenia) i wykonano uzupełnienia jego ubytków. Prace konserwatorskie trwały prawie półtorej roku, realizowane były łącznie przez kilkunastosobowy zespół złożony w większości z dyplomowanych konserwatorów dzieł sztuki, mistrzów stolarskich, przy współpracy mistrza kowalstwa artystycznego. Na dokończenie czeka jeszcze sam cokół ołtarza, zasłonięty tymczasowo niebieskim suknem i murowana mensa (z przełomu XIX i XX wieku).
Obrazy z ołtarza
Autorem obrazów jest Joseph Philipp Kretschmer. Jak podaje prof. Andrzej Kozieł w Malarstwie Barokowym na Śląsku urodził się w pobliskim Głogowie, gdzie 26 IX 1683 roku został ochrzczony. Był synem Caspara Kretschmera i Heleny Hedwig znanych i poważanych mieszczan. Naukę malarstwa rozpoczął najprawdopodobniej u Carla Wiebego, zaprzyjaźnionego z rodziną. Jego nazwisko w 1704 roku po raz pierwszy pojawia się w aktach miejscowego cechu. Równocześnie podejmuje współpracę z warsztatem słynnego Michaela Willmanna. Współpracuje również z pracownią malarza fresków Karla Denkwarta. Działalność malarską w Głogowie prowadzi do 1719 roku. Był wszechstronnie utalentowanym artystą, trudnił się malarstwem olejnym, ściennym – również w technice fresku mokrego. W twórczości malarskiej często sięgał po wzory Michaela Willmanna (kompozycje). Był jednym z czołowych malarzy działających w Głogowie w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Wzorem do powstania obrazu z części centralnej ołtarza była grafika Michaela Willmanna z 1683 roku (pod tym samym tytułem – Wniebowzięcia NMP). Więcej informacji również na stronie: http://www.glogow.pl/ezg/index.php/Kretschmer_Johann_Philipp
Galeria:
Terytorium Parafii:
Ulice przynależne do naszej Parafii:
Miasto Wschowa:
17 Pułku Ułanów, 55-go Poznańskiego Pułku Piechoty, Al. PCK, Al. Konstytucji 3-go maja, Gen. Bema, Bohaterów Westerplatte, F. Chopina, Czarna, Daszyńskiego, Dworcowa, Działkowa, Garbarska, Głogowska, Głowackiego, Gospody, W. Herbergera, Kamienna (nry nieparzyste 3-5, nry parzyste 2-6), Kasztanowa, Kazimierza Wielkiego, Kilińskiego, Kolejowa, Konopnickiej, Konradowska, M. Kopernika, Ks. A. Kostki, Kościelna, Krótka, Kurpińskiego, Lawendowa, Lipowa, Lwia, Łazienna, Łąkowa, Matejki, Mickiewicza, Moniuszki, Nowa, Nowopolna, Obrońców Warszawy, M. K. Ogińskiego, Ogrodowa, Okrężna, Osadnicza, Pl. Ćwiczeń, Pl. Farny, Pl. Św. Jana, Pl. Kosynierów, Pl. Zamkowy, Podgórna, Polna, Powstańców Wielkopolskich, Przemysłowa, Ratuszowa, Ks. J. Rogalińskiego, Rynek, Rzeźnicka, W. Sikorskiego, Spokojna, Sportowa, Ks. abp F. Stablewskiego, Staroleszczyńska, Strzelecka, K. Szymanowskiego, Towarowa, Topolowa, Piaskowa, Wałowa, H. Wieniawskiego, Wierzbowa, Kamienny Zakątek, Zielona, Pl. Zielony Rynek, Żwirki i Wigury;
Miejscowość Przyczyna Dolna – cała
Zgromadzenia zakonne na terytorium naszej Parafii:
Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
pl. św, Jana 1; 67-400 Wschowa
Dom Pomocy Społecznej
Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki
ul. Daszyńskiego 47, 67-400 Wschowa
Niepubliczne Przedszkole Sióstr Salezjanek
Placówki oświatowe:
Przedszkole nr 1
ul. Moniuszki 9, 67-400 Wschowa
Przedszkole nr 3
Plac Kosynierów 1, 67-400 Wschowa
Niepubliczne Przedszkole Sióstr Salezjanek
ul. Daszyńskiego 47, 67-400 Wschowa
Niepubliczne Przedszkole i Żłobek „Złota Rybka u Dula”
ul. Obrońców Warszawy 36C, 67-400 Wschowa
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Olimpijczyków Polskich
ul. Kazimierza Wlk. 10, 67-400 Wschowa
I Liceum Ogólnokształcące im. T. Zana
ul. Matejki 1, 67-400 Wschowa
Duszpasterze:
ks. kan. lic. mgr Dariusz Ludwikowski
PROBOSZCZ od 1.08.2016 r.,
DZIEKAN DEKANATU WSCHOWA
TEL.: 65 547 60 98
ks. mgr Rafał Michałowski
WIKARIUSZ od 31.08.2023 r.
TEL.: 65 547 21 21
ks. mgr Jakub Świątek
WIKARIUSZ od 26.08.2024 r.
TEL.: 65 547 62 69
Godziny Nabożeństw:
Msze święte:
Niedziela
poza okresem wakacyjnym:
Fara: 8:00, 10:00 (suma), 12:00, 18:00
Trójca Święta: 13:30 (nabożeństwo zawieszone do odwołania)
w okresie wakacyjnym:
Fara: 8:00, 10:00 (suma), 12:00, 19:00
Trójca Święta: 13:30 (nabożeństwo zawieszone do odwołania)
Dni powszednie
Fara: 6:30, 18:00
Spowiedź święta
Niedziela: w czasie mszy świętej
Dni powszednie: ok. 30 min. przed Mszą Świętą
Nabożeństwa
(mogą ulec zmianie o czym informujemy w ogłoszeniach na dany tydzień)
Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
środa po mszy św. wieczornej
(bądź w czasie nabożeństw okresowych)
Nabożeństwa Październikowe:
Dorośli i młodzież: codzienne o godz.: 17:15
Dzieci i ich rodzice: środa i piątek o godz.: 16:30
Wypominki za zmarłych:
W wyznaczone dni listopada: 17:30 oraz w dwie niedziele po Mszach
Roraty
poniedziałek, środa, piątek o 18:00,
wtorek, czwartek, sobota 6:30
Droga krzyżowa w Wielkim Poście:
Dla dzieci: piątek – 16:30
Dla dorosłych: piątek – 17:15
Gorzkie Żale
Niedziela – 17:00
Nabożeństwo Majowe i Czerwcowe
Poniedziałek-sobota – 17:30
Niedziela – 17:00
Pętla indukcyjna dla osób protezowanych aparatami słuchowymi
W 2018 roku w naszej Farze została uruchomiona pętla indukcyjna (tzw. T-coil) dla osób protezowanych aparatami słuchowymi. Umożliwia ona przesyłanie dźwięku bezpośrednio do aparatów słuchowym, eliminując tym samym zakłócenia i hałas który wpływa negatywnie na odsłuch w naszej Farze. Aby móc korzystać z tego udogodnienia, należy spełnić poniższe warunki:
- Udać się do swojego protetyka słuchu (miejsca zakupu aparatów) i poprosić o uruchomienie programu cewki telefonicznej (t-coil). Większość aparatów słuchowych wspiera tę technologię. Należy także poprosić o wytłumaczenie w jaki sposób przełączyć aparaty na program cewki.
- Pętla indukcyjna zamontowana jest w pewnej części naszej Fary. To udogodnienie jest dostępne w tzw. „długich” ławkach po prawej stronie kościoła (wchodząc głównymi drzwiami). Należy w tym miejscu usiąść.
- Przełączyć aparaty słuchowe na program cewki Uwaga: pętla jest włączana tylko na msze święte i nabożeństwa. Poza tym czasem, pętla jest wyłączona. Po aktywacji programu (w zależności od dostępnych opcji w aparacie) ustawić głośność.
W razie pytań i uwag prosimy o kontakt.